واژۀ «امانت»، وقتی که به میان می‌آید؛ برای همۀ ما، باری از مسئولیت و دین را تداعی می‌کند. اساساً امانت‌های زندگی ما، تمام افراد یا روابط یا چیزهایی هستند که حقی بر گردن ما دارند، و رعایت حقوق‌شان بر ما واجب است.

منشاء تمام خیانت‌هایی که انسان در حق دیگران روا می‌دارد، و یا تمام خیانت‌هایی که از دیگران دریافت می‌کند؛ خیانت‌هایی است که در حق خودش روا داشته و حق خود حقیقی‌اش را، ادا نکرده است.

مظاهر امانات الهی در زندگی ما به‌قدری گسترده‌اند که بدون شناخت‌شان به‌عنوان یک امانت و آشنایی با محدودۀ وظایف‌مان در قبال آنها، قادر به امانتداری و ادای تکلیف در برابرشان نخواهیم بود.

و انسانی که خائن در امانت بوده و با ظلم به دیگران به برزخ متولد شود؛ قطعاً سعادتمند نخواهد شد.

مجموعۀ «امانت‌های زندگی من» (امانت)، دورۀ کاملی است در شناخت انواع امانت‌های خداوند در زندگی ما؛ که شاید اغلب‌ِ ما آن را امانت ندانسته و ندانیم.