نسبت خداوند با این‌همه مخلوق که تعدادشان از شمار خارج است چیست؟ چگونه خداوند با همۀ آنها هست اما به ساحت وحدانیت او خدشه‌ای وارد نمی‌شود؟ چگونه می‌توان خدا را در تک‌تکِ مخلوقاتش از جمله گُل، آب، کوه، مورچه و ستاره و در کل عالم هستی دید و شناخت؟ نسبت انسان با الله چیست و چگونه انسان می‌تواند به اقیانوس اسم‌های نیکوی خداوند بپیوندد و با او یکی بشود؟ در هر کدام از مجموعه کارگاه‌های توحیدی، فقط از «او» می‌شنویم و پیاله‌پیاله از «او» می‌نوشیم؛ تا اینکه کم‌کم می‌بینیم:
«که یکی هست و هیچ نیست جز او / وحده لا اله الا هو ١»
١. هاتف اصفهانی
