فرم همکاری با گروه رسانه رسمی استاد محمد شجاعی

ارتباط سبک زندگی با خودشناسی

حرکت در مسیر خودشناسی شخصیت اصیل و ارزش حقیقی ما را پیش چشم‌مان قرار می‌دهد و مانع از آن می‌شود تا به هر خواسته‌ای تن داده یا آنچه را که دیگران به عنوان سبک و مدل زندگی عرضه می‌کنند، بدون بررسی بپذیریم. سبک زندگی ما مجموعه‌ای از معیارها و ارزش‌های مورد قبول ماست. ما هر پیشنهادی را با توجه به سنخیت آن با باورهایمان می‌سنجیم و تنها پیشنهاداتی را قبول می‌کنیم که در دایرۀ ارزش‌های ما جا داشته باشند و آنها را مخالف شخصیت و قیمت خود ندانیم. قطعاً هر کدام از ما شیوۀ زندگی و روش تعامل خود را به گونه‌ای تنظیم می‌کنیم که علاوه بر درخور شأن بودن، بیشترین منافع را در همۀ حوزه‌ها نصیب‌مان کند.

اما تعیین این‌که شأن انسان چیست و این‌که هر فرد منفعت و سود خود را در چه چیزی می‌داند و چگونه می‌تواند در هر کدام از این زمینه‌ها به موفقیت و کامیابی برسد، کاملاً وابسته به میزان «خودشناسی» اوست.

اگر انسان نداند کیست، از کجا آمده، به کجا خواهد رفت و از زندگی چه می‌خواهد، اگر استعدادها و توانایی‌ها، ظرفیت‌ها، امکانات و ابزار رسیدن به هدف حقیقی خود را به درستی و دقّت نشناسد، به طور قطع سعادت و آرامش را تجربه نخواهد کرد. ما با نوع تعریفی که از خود پیدا می‌کنیم و باور به این تعریف است، که قیمت خود را تعیین می‌کنیم. در مرحلۀ بعدی بر اساس همین نگرش است که به چینش سبک و شیوۀ زندگی خود می‌پردازیم.

اگر شأن خود را فقط در محدودۀ مرد یا زن بودن، تحصیلات، ازدواج، بچه‌داری، شغل، درآمد، مراتب اجتماعی مانند استادی، ریاست، مقام و نهایتاً مرگ تعریف کنیم؛ سبک زندگی خود را تنها برای رسیدن به همین اهداف تنظیم خواهیم کرد. در این‌صورت لیاقت و منافع خود را در رسیدن به همین اهداف خلاصه می‌کنیم و نظام زندگی خود را برای تأمین همین ارزش‌ها یا کمالات سامان‌دهی خواهیم کرد و اگر در هر کدام از این بخش‌ها شکست بخوریم، زندگی را تیره، تلخ و پوچ خواهیم یافت.

پس اولین قدم در چینش سبک صحیح زندگی آن است که «خود» را بشناسیم.